MEDYTACJE NAD TAJEMNICĄ WCIELENIA

Tajemnica wcielenia Syna Bożego domaga się nieustannego zgłębiania i uwewnętrzniania.
Prawdziwa wiara w Syna Bożego, który przyjął ciało, jest nieodłączna od daru z siebie, od przynależności do wspólnoty, od służby, od pojednania z ciałem innych. Syn Boży przez swoje wcielenie zachęcił nas do rewolucji czułości. (Franciszek, Evangelii gaudium 88)

Adwentowe oczekiwanie na przyjście Pana, kontemplacja wcielonego Słowa oraz paschalna droga ku męce i zmartwychwstaniu, rozważana przez br. Pierre-Marie, pozwala coraz głębiej odkrywać miłującą twarz Ojca, który Syna swego Jednorodzonego dał (J 3,16), abyśmy życie mieli, i to mieli je w obfitości. Pozwala ona odkrywać oblicze Boga, zamieszkującego sekretne głębie naszego serca. Boga, którego czułość jest źródłem naszej radości – radości w Duchu Świętym, który sam jest nieustannym hymnem wesela i miłości w łonie Trójcy Świętej. Pozwala ona odkrywać oblicze Boga, który tańczy dla nas z okrzykami radości, jak w dzień uroczystego święta (por. So 3,17). Boga, który obdarza nas łaską „usynowienia” w Synu i czyni nas mieszkaniem Ducha. (Ze wstępu)
Medytacje nad tajemnicą wcielenia zrodzone z modlitewnego wsłuchiwania się w słowo Boże zachęcają nas do refleksji i odkrywania Miłości. Teksty składające się z rozważań, homilii i fragmentów z pism ojców Kościoła przeznaczone są na niedziele adwentu, dni od 16 do 23 grudnia (antyfony „O”) oraz święta Bożego Narodzenia, Świętej Rodziny, Bożej Rodzicielki, Objawienia Pańskiego i Chrztu Pańskiego.

Pierre-Marie Delfieux (1935-2013). Święcenia kapłańskie otrzymał w 1962 roku. Był duszpasterzem paryskiej Sorbony. Po dziesięciu latach kapłaństwa spędził dwa lata na Saharze jako pustelnik w poszukiwaniu swego powołania. Tam usłyszał wezwanie: „Być mnichem w mieście”. Tak rozpoczęła się historia Monastycznych Wspólnot Jerozolimskich, których był założycielem i przełożonym..